De Russische test met een direct-opstijgende antisatellietraket van 15 november, de derde test van dit type door een land sinds 2007, heeft de internationale aandacht gevestigd op de snel afnemende duurzaamheid van de ruimte nabij de Aarde. Deze test heeft ook het risico van een bewapening van de ruimte aan het licht gebracht. Toch hebben de geschiedenis van de verovering van de ruimte en de vooruitgang van de ruimtevaartmogendheden altijd een nauwe band gehad met militaire aangelegenheden. De ruimtevaart, die aanvankelijk werd ontwikkeld voor bewakingsdoeleinden met betrekking tot nucleaire afschrikking en het behoud van het evenwicht tussen de twee supermachten van de Koude Oorlog, vond in de jaren negentig een nieuw toepassingsgebied, namelijk de ondersteuning van strijdkrachten in verafgelegen gebieden. Vanaf deze periode werden talrijke concepten en doctrines ontwikkeld door naties waarvan het militaire instrument volledig afhankelijk is geworden van ruimtevaarttechnologie.
Sindsdien wordt de ruimte niet langer alleen gezien als een eenvoudige ondersteuningsbasis voor “aardse” strijdkrachten, maar staat zij op het punt de plaats te worden van een nieuwe strategische confrontatie. De dreiging van bewapening van de ruimte, hetzij door vijandige coörbitale manoeuvres, hetzij door speciale ruimtebewapening, is nog nooit zo dichtbij geweest.
Dit artikel wil enerzijds de balans opmaken van de risico’s die verbonden zijn aan een overexploitatie van de ruimte door staten – en hun particuliere actoren – en anderzijds een niet-beperkende lijst opstellen van toekomstige uitdagingen die de duurzaamheid van de ruimte-omgeving in het gedrang kunnen brengen.
(Alleen beschikbaar in het Engels)
Onderzoekslijn: Defensie-capaciteiten en –technologieën
Source photo: https://www.flickr.com/photos/spacex/50009748327 – Official SpaceX Photos
