Na het uiteenvallen van de Sovjet-Unie en het einde van de Koude Oorlog verdween heel wat politieke aandacht voor de noodzaak om snel en op grote schaal militair materieel en troepen te kunnen verplaatsen doorheen Europa. Sinds 2017, en vooral na de Russische invasie van Oekraïne in 2022, staat militaire mobiliteit echter opnieuw hoog op de agenda. Militaire mobiliteit staat vandaag gelijk aan een complex geheel aan interacties en partnerschappen, vereist een aanpak waarbij de hele overheid en samenleving betrokken wordt en is een bijzonder interessante testcase van civiel-militaire, publiek-private, internationale en EU-NAVO samenwerking. Terwijl de NAVO heel wat ervaring heeft met militaire mobiliteit, zet de EU haar eerste stappen op dit gebied, ook al heeft ze sinds 2017 heel wat vooruitgang gestimuleerd en gefaciliteerd. Verschillende dynamieken kunnen echter leiden tot een grotere politisering van militaire mobiliteitsvraagstukken, wat de samenwerking tussen alle betrokken actoren kan bemoeilijken, zowel op beleidsniveau als bij concreet transport.
e-Note 51 in het Nederlands downloaden e-Note 51 in het Engels downloadenOnderzoekslijnen : Veiligheids- en defensiearchitectuur; België; Europa
e-Note 51
Interinstitutionele samenwerking
als aandrijver van een verbeterde
militaire mobiliteit in Europa